De terreur van de minderheid
Ik werd onlangs gevraagd om mee te doen aan het radio programma “Kwesties”. Een zwager van me presenteert het programma en aangezien het programma deze keer over Urk ging en het programma op zondag plaats vond en veel Urker prominenten dan niet wilden meewerken, was de keuze voor mij makkelijk gemaakt. Helaas liep het programma een beetje in de soep door technische problemen maar het onderwerp van deze aflevering, over de plek van Urk in de wereld, of Urk zich misschien niet wat meer moet gaan aanpassen en over hoeveel ruimte er voor minderheden is binnen de homogene, christelijke Urker samenleving, dwong me om weer eens over Urk na te denken en de vraag waarom Urk altijd zo in de spotlights staat?
Het gaat volgens mij om een strijdt tussen twee werelden. Aan de ene kant de wereld van de “nieuwe” mens. De mens die zelf God wil worden en zelf bepaald of hij/zij/zer een man of een vrouw is, zelf over leven en dood gaat met abortus en euthanasie en een wereld waarin de rechten van het individu boven alles gaan en geschiedenis alleen nog een rol speelt als men er als slachtoffer uit naar voren komt zodat ze daar politiek gezien een slaatje uit kunnen slaan. Zij worden gesteund door een media, waarvan meer dan 70% zegt links te stemmen en krijgen alle ruimte in talkshows en kranten, waar ze omringd worden met allemaal gelijk gestemde geesten, die allemaal geloven in de positieve effecten van globalisering en open grenzen en allemaal geloven in de positieve effecten van de multi culturele samenleving en allemaal denken dat de aarde ophoudt te bestaan als we niet snel iets aan de co2 uitstoot van mensen doen. We gaan in Nederland gebukt onder de terreur van minderheden. Een goed georganiseerde minderheid is veel invloedrijker dan een slecht georganiseerde massa en daarom krijgen die kleine groepjes actievoerder zo buitenproportioneel veel aandacht. Ze worden ook nog eens gesteund door een overwegend linkse media en een meerderheid aan leraren, rechters en overheidsfunctionarissen die zeggen links te stemmen. Door die steun van de media krijg je als argeloze kijker en luisteraar het idee dat minstens 50% van de Nederlanders bestaat uit homoseksuelen en transgenders en dat bijna heel Nederland pro Islam is, tegen zwarte piet is en zeehelden van hun sokkel willen stoten.
Ik dacht altijd in een democratie te leven maar “de meerderheid beslist” is hier al lang niet meer aan de orde en misschien is dat ook wel nooit zo geweest. Het gaat in Nederland om het managen van minderheden tegenover de gevaren van de massa zodat er niet teveel reuring komt in de maatschappij en we allemaal lekker veilig samen kunnen leven en daarnaast moeten natuurlijk de economische belangen van de multi nationals zo goed mogelijk worden verdedigd tegenover concurrenten uit het buitenland. De stem van de meerderheid telt dus niet. Alleen in verkiezingstijd gaan ze allemaal een beetje popi jopi zitten doen om u de indruk te geven dat ze u begrijpen en nu toch echt iets gaan doen aan de immigratie problematiek, open grenzen en uw loonstrookje. Als de stemmen binnen zijn wordt u gewoon weer keihard genaaid door een elite die u totaal niet serieus neemt.
Een linkse meerderheid domineert dus de discussie maar aan de andere kant staat volgens mij 70% van de Nederlandse samenleving die zichzelf helemaal niet erkennen in het beeld dat door de media wordt geschetst. Die leven in een hele andere wereld waarin je zelden tot nooit in aanraking komt met homoseksuelen of transgenders of linkse actievoerders. Hier op Urk geloven ze voor het grootse deel nog in een God die over het leven beschikt en hier is het leven nog heilig. Op Urk is het gezin nog de hoeksteen van de samenleving en staat hard werken in hoog aanzien (laagste werkeloosheid van Nederland). Urk laat de kracht zien van een homogene, christelijke maatschappij, waarin mensen nog voor elkaar klaar staan, waar ongelofelijk veel vrijwilligers werk wordt verricht, waar mensen het meest aan goede doelen geven van heel Nederland, waar mensen nog met elkaar trouwen (laagste scheidingspercentage van Nederland) en natuurlijk heeft Urk ook negatieve kanten, zoals een vaak bekrompen, eenzijdige christelijke visie op het leven maar volgens officiële cijfers schiet, qua negativiteit, alleen het drankgebruik en vandalisme boven het landelijk gemiddeld uit.
Je zou dus eigenlijk kunnen stellen dat Nederland, qua samenleving, misschien meer op Urk en minder op de Randstad zou moeten gaan lijken. Van de Randstad horen we, buiten economische successen om, nooit zoveel goede verhalen. Liquidaties, veel werkeloosheid, veel misbruik van uitkeringen, veel allochtonen die oververtegenwoordigd zijn in criminaliteit, geweld tegen homoseksuelen